velhasıl bu ilk olsun AZİZİM...

Bitti

Hala çıldırıyor olsam da aşkından, Geceleri hıçkırık nöbetlerine tutulsam da gidiyorum, Her şeyin bu kadar ucuz olduğu bu dünyadan gidiyorum, Kocaman bir sevdanın tek kelimeyle bitmesinden, O tek kelimenin beni yerle bir etmesinden korktuğum için gidiyorum. Gidiyorum, çıkıyorum hayatından ebediyen, Dönüşü olmayan bir yola sapmak üzereyim aniden, Saymadın bir kere olsun bu baş belasını da kendinden, Belki de hiç sevmedin, nefret ettin her bir zerresinden. Oysaki ben gözlerimi her gece rüyamda seni görebilmek ümidiyle kapamıştım, Gireceğim sınava bile sırf seni kazanmak için hazırlanmıştım, Ben var ya kızım ben, senin için kendimi aşmıştım, Canımı almak isteyen Azrail ile kıyasıya savaşmıştım. Ama savaşıp da kaybettiğim tek şey sen oldun, Tek şey oldun ama aynı zamanda her şey oldun, Beni hem yıktın hem onardın, hem fırlatıp attın hem sokaktan topladın, hem yaramı sardın hem canımı yaktın. Artık hislerime gem vurup dur demek zorunluluğu içindeyim, Sana karşı olan acizliğimi işkenceler altında öldürmekteyim, Yokluğunla kahrolan kalbimi sensizlikle teselli etmekteyim, Tüm bunlarla beraber ben var ya kızım ben, O sunduğun sonsuz saadete yol vermekteyim. Az kaldı çok az kaldı, seni bu kalpten de diğer yarısı olduğun bu bedenden de silmek üzereyim, Bunca cefanın bedelini yine cefa çekerek ödesem de, Aşkından çöllere düşsem de, yokluğunla can çekişsemde, gözlerimden yaş yerine kan gelse de bitti…

Emrah Atalay